De toekomstige bodybuilding-ster werd in 1930 in Oregon geboren. De ouders van Bill Pearl moesten vaak verhuizen tijdens de Grote Depressie totdat het gezin zich in Washington vestigde. De jongen moest werken vanaf de leeftijd van tien. Lichamelijke arbeid legde een goede basis voor een sterke lichaamsbouw van de jonge man.
De jonge Bill lachte om de plaatselijke jongens. De oudere broer miste ook de gelegenheid niet om hem te plagen. Bill besloot dat hij groot en sterk moest worden. Een keerpunt in het leven van de jonge man kwam toen hij zag in een tijdschrift gewijd aan bodybuilding, Eugene Sandovoy - de oprichter van moderne bodybuilding, die een idool voor Pearl werd.
Bill, serieus van plan bodybuilder te worden, kreeg een barbell voor zijn verdiensten en begon met actieve training. De fysieke natuurlijke gegevens van Bill Pearl waren verre van ideaal om indrukwekkend succes te bereiken, maar de jongeman moest niet persistent zijn en het wierp zijn vruchten af. Dankzij de actieve training begon Bill na enige tijd dramatisch te verschillen van zijn collega's.
Op de leeftijd van twintig, ging Pearl in de zeestrijdkrachten van de Verenigde Staten van Amerika dienen, maar gaf geen klassen op. Hij vond altijd tijd voor training. Twee jaar later nam hij deel aan het Mr. San Diego-toernooi, waar hij derde werd. Dit motiveerde de jongeman verder om te trainen. Hij begint nog harder te werken. De beloning voor ijver duurde niet lang.
Volgend jaar wordt Pearl de winnaar van verschillende kampioenschappen en een echte ster. Hij werd uitgenodigd om in films op te treden, deel te nemen aan fotoshoots, artikelen over auteurs te schrijven. Na het voltooien van de militaire dienst gaat hij naar een van de steden in Californië, waar hij een sporthal opent, maar vervolgens naar Los Angeles verhuist, de vorige club sluit, een nieuwe opent en zijn eigen opleiding voortzet.
Pearl werd de eigenaar van de titel "Mr. USA" op 26-jarige leeftijd, en in de daaropvolgende jaren behaalde hij verschillende overwinningen onder professionals in de competitie "Mr. Universe". In 1967 verscheen Schwarzenegger, verslagen door amateurs, op hetzelfde podium. Een tijdje gaat Bill de schaduw in, de atleet wordt niet langer serieus genomen, wat de bodybuilder aanmoedigt om over 41 jaar te concurreren.
De bodybuilder bereidt zich zes maanden hardnekkig voor op de wedstrijd en vervolgens wordt de jury met eenparigheid van stemmen de winnaar van het toernooi "Mr. Universe" in de professionele categorie. Dan kondigt de atleet het einde van zijn carrière aan en neemt hij niet langer deel aan wedstrijden.
inhoud
- 1 Fysieke gegevens en prestaties
- 2 interessante feiten
- 3 voedingssysteem
- 4 Bill Pearl-trainingsprogramma
Fysieke gegevens en prestaties
In de voorbereidingsperioden, met een hoogte van 175 cm, woog Pearl 100 kg. Het biceps-volume van de atleet is 46, 6 cm. De bodybuilder werd vier keer de "Mr. Universe". De eerste keer ontving hij de titel in 1956, de tweede - in 1961, de derde - in 1967, de vierde, nadat hij de titel "Mr. Universe" had gewonnen, in 1971. In eerdere jaren, of liever, in 1953, was hij de winnaar van Mr. California.
Interessante feiten
Populariteit en wereldfaam kwamen Pearl niet alleen vanwege de prestaties op het gebied van bodybuilding. De atleet heeft zijn vitale interesses nooit uitsluitend beperkt tot de sportschool. Hij heeft veel gereisd. De opening van de sportschool was slechts de eerste stap op weg naar een gezonde levensstijl. Hij wijdde dit onderwerp aan talrijke tentoonstellingen en seminars, die hij organiseerde tijdens zijn reizen naar verschillende landen.
Hij bezit verschillende wereldrecords voor deadlift en bench press, omdat Bill herhaaldelijk heeft deelgenomen aan dergelijke wedstrijden. Bovendien, in tegenstelling tot veel prominente bodybuilders, stopte hij niet met het proberen van verschillende soorten fysieke activiteit, en kwam hij altijd in goede vorm aan. Dit is natuurlijk nooit de aandacht van anderen ontgaan.
Geen van de bodybuilders vóór Pearl had ooit geposeerd voor muzikale begeleiding. Ongelofelijk veeleisend van zichzelf, miste hij slechts vier keer training en stond hij op om uiterlijk 5 uur aan de lessen te beginnen. In het boek "Get Stronger" beschreef hij openlijk zijn ervaring met steroïden.
Hij heeft boeken geschreven zoals Achieving Form, Beyond the Universe en Keys to the Inner Universe. Tot op heden is Bill Pearl de eigenaar van verschillende fitnessclubs, en schrijft regelmatig artikelen over sport en gezond eten voor populaire tijdschriften. Volgens de atleet is het drinken van gewoon water het enige product dat een oudere in onbeperkte hoeveelheden kan consumeren.
Power systeem
Uit één onderzoek bleek dat de negenendertigjarige Pearl een hoog cholesterolgehalte had. Specialisten waarschuwden de bodybuilder voor de mogelijke ernstige gevolgen van deze aandoening en het risico op het ontwikkelen van ziekten die kenmerkend zijn voor dergelijke situaties. Om hun eigen gezondheid te behouden, moest de atleet vegetariër worden.
De enige dierlijke producten die de bodybuilder zichzelf laat eten, zijn eieren en melk, maar de laatste geeft momenteel de voorkeur aan kefir met yoghurt. Een volledige afwijzing van vis- en vleesproducten werd geen obstakel bij de voorbereiding op de nieuwste wedstrijden. Hij presteerde niet alleen succesvol, maar werd ook de onvoorwaardelijke winnaar.
Een atleet heeft nooit veel voedsel geconsumeerd om veel eiwitten te krijgen. Hij was altijd van mening dat 50-70 gram eiwit, dat het lichaam binnenkomt uit gewoon voedsel, voldoende is om de normale werking van alle systemen te handhaven, zelfs voor een bodybuilder.
Bill Pearl-trainingsprogramma
De bodybuilder is altijd exclusief bezig geweest met veel gewicht. De atleet traint bij voorkeur kleine biceps, borstspieren en delta's. Een vergelijkbare aanpak is volgens hem het meest effectief. Pearl daarentegen werkt door de rug en benen met een groot aantal herhalingen. De bodybuilder wijdt een hele training aan de spieren van de rug en trapezes, en werkt op de borst en benen in de volgende les.
Bij elke trainingssessie probeert Bill absoluut alle bundels te laden en spieren vanuit alle hoeken te trainen. Als hij zijn schouders traint, voert hij altijd 5 herhalingen van het leger en de rugdrukken uit, evenals de halterpers, en doet dan 8 schommelingen. De bodybuilder maakt geen grote pauzes. Hij geeft de voorkeur aan een korte rust tussen het uitvoeren van afzonderlijke herhalingen, het verminderen van trainingsgewichten indien nodig, omdat hij zeker weet dat het niet nodig is om maximale belastingen te nemen voor een goede studie van spiergroepen.
Om het risico op letsel te verminderen, is het mogelijk als spieren goed worden opgewarmd vóór zware bewegingen (bankdrukken en squats) als u luistert naar de aanbevelingen van Pearl. De atleet wijdt twee trainingen per week aan elke spiergroep en voert minimaal 20 sets per les uit. De bodybuilder verklaart een dergelijk programma door het feit dat hij er de voorkeur aan geeft spiergroepen op deze manier te laden, en niet een volledige mislukking.
Om spiermassa succesvol in volume te laten groeien, is het noodzakelijk om zowel snelle als langzame vezels te verbinden om te werken. Bill is van mening dat dit effect op twee verschillende manieren kan worden bereikt - door een groot aantal sets en oefeningen uit te voeren die vóór het falen worden uitgevoerd.
Pearl noemt zijn zwakke punten de borst en de rug. Dit is de belangrijkste reden dat de belasting op hen hoger is dan op de armen en benen. Zelfs als hij met pensioen is, blijft Bill nu 6 dagen per week actief trainen. Natuurlijk, rekening houdend met zijn gevorderde leeftijd, heeft hij de werkschalen aanzienlijk verminderd en is hij vaker betrokken bij simulatoren.
De atleet is van mening dat tijdens training in een bepaald tempo, waarmee u een hoge hartslag kunt behouden, anaërobe oefening met succes aerobe training kan vervangen. Pearl zegt dat het geen zin heeft om drie cardiotraining per week te doen, omdat het lichaam zich snel aanpast aan dergelijke activiteiten. Een dergelijke benadering is naar zijn mening niet aan te raden.
