Een persoon heeft oxidatieve ( langzame ) en glycolytische ( snelle ) spiervezels. De eerste zijn rood, wat te wijten is aan het hoge gehalte aan zuurstofmoleculen erin. De tweede zijn wit, omdat ze anaërobe glycolyse gebruiken als de belangrijkste energiebron, met de deelname van creatinefosfaat. Wat betekent deze informatie voor een fitnessliefhebber ">
Snelle spiervezels zijn vaak niet gevoelig voor hypertrofie (groot volume), maar behoorlijk stijf. Mensen met hun overheersing kunnen aanvankelijk niet worden begiftigd met grote spiermassa. Maar ze zijn slechts een van degenen die aankomen in hun eerste trainingssessie, en iedereen vraagt zich af waarom dit gebeurt, omdat ze geen indrukwekkende spierhypertrofie zien.
Langzame spierafname en hun rol
En stel je nu voor dat we dezelfde druk op de lat leggen, maar voor een groot aantal herhalingen, zoals crossfit-atleten doen. In ongeveer 30 seconden raakten snelle spiervezels zonder glycogeen en creatinefosfaat en werden ze moe. En we moeten blijven bewegen. Vervolgens worden de zogenaamde langzame spiervezels aangeworven. Ze werken op "aerobe" brandstof en kunnen vele reducties uitvoeren. Mensen met hun overheersing hebben een aanleg voor crossfit, bodybuilding pompoefeningen en ... alle sporten die uithoudingsvermogen vereisen, maar geen explosieve kracht.
Er wordt vaak gezegd dat langzame spiervezels nutteloos zijn voor het bouwen van een mooi figuur, maar dit is niet zo. Je kunt hun hypertrofie bereiken met behulp van competente en regelmatige training.
Welke vezels zijn meer, en maakt het uit tijdens de training
De aanleg om bepaalde sporten te beoefenen hangt af van antropometrie (botstructuur, lengte van de ledematen, hoekverhouding in basisoefeningen), lichaamssamenstelling (aanleg voor een set vetmassa), hormonale niveaus en het overwicht van bepaalde spiervezels. Maar een belangrijke rol wordt gespeeld door hoe het centrale zenuwstelsel van de mens omgaat met de belasting en wat hij precies wil doen.
Als we het hebben over amateurfitness, terwijl het doel van de lessen schoonheid en gezondheid is, en niet medailles en bekers van serieuze wedstrijden, kan kennis van het overheersende type spiervezels een trainingsprogramma opbouwen om sneller resultaten te bereiken.
Voor mensen met een aanleg voor repetitief werk zijn "bodybuilding" -oefeningen voor 8-12 herhalingen in de basis en 15-20 herhalingen in isolerende oefeningen gemaakt. Dergelijke fitnessisten verdragen hartbelasting goed, wat betekent dat ze met succes overtollig lichaamsvet kunnen verwerken.
Als er een aanleg is voor krachttraining in de modus lage herhaling, zal de ontwikkeling van de basis ideaal zijn en voor een beginner werken in het bereik van 5-6 herhalingen, en voor degenen die doorgaan, in minder herhalingen, ook. Het is nog steeds nodig om relatief multi-repetitieve bedrijfsmodi toe te voegen om een meer evenwichtige ontwikkeling te bereiken, maar de basis kan ook worden gebouwd op trainingssessies geleend van het arsenaal van powerlifting.
In beide gevallen heeft het geen zin om je op één trainingsstijl te concentreren, het is beter om een cyclus van een jaar te gebruiken waarin de belasting periodiek het volume en de intensiteit verandert.
De meeste mensen hebben ongeveer dezelfde hoeveelheid spiervezels, dus gecombineerde training of fietsen is geschikt voor hen. Probeer je training harmonieus op te bouwen, combineer verschillende elementen erin en je zult zeker je doel bereiken, wat het ook is.
