Mijn invasie van bodybuilding vond plaats in mei 1983. Op de plaats waar ik woonde, was het behoorlijk gespannen in de zin van bloedbad, en daarom hield ik me serieus bezig met contactkarate. Om sterker te worden, las ik tijdschriften over bodybuilding, en toen ik op het idee kwam om deze sport te proberen. Natuurlijk dacht ik toen nog niet aan titels. Ik wilde alleen maar massiever worden, om mijn straat tegenstanders ook mentaal onder druk te zetten - "massa".
Ik had veel geluk: er was geen enkele bodybuilder onder vrienden. Er was niemand in de buurt die me voor de gek zou houden met hun eigen advies. En ik begon bodybuilding correct - vanaf het begin. Ik ging naar de boekhandel, kocht studieboeken en ging er voor zitten. Van daaruit leerde ik het belangrijkste - de basis. En vooral, ik herkende ze uit de eerste hand, en niet in een vervormde vorm. Trouwens, sindsdien heb ik dit principe van het leven beleden: als je iets wilt bereiken, gebruik dan het beste. Ik koop alle methodologische literatuur geschreven door Joe, mijn correspondentieleraar, en degenen die erin geslaagd zijn om het hoogste succes in bodybuilding te bereiken: Arnold Schwarzenegger, Lee Hannay, Bob Peris en anderen. Zo'n beleid past niet echt bij mijn vrouw. Ze zegt dat ik het hele appartement heb volgestopt. Ik gooi de gelezen boeken nooit weg en daarom kan ik ze nergens opbergen. Boeken liggen op mijn vensterbank, verzamelen stof onder het bed en zijn zelfs opgevouwen een dia op de wc-tank ...
Kortom, ik heb alles gelezen wat ik voor mijn geld kon kopen. Het heeft me geweldig opgevoed. Ik kende tientallen verschillende technieken uit mijn hoofd en toen ik na anderhalf jaar training de oefeningen begon te VOELEN, voelde ik gewoon voor die complexen die bijzonder effectief waren. Trouwens, vanaf de allereerste dag hield ik om de een of andere reden niet van de methoden waarbij het ging om een groot aantal herhalingen met gemiddelde en lage gewichten. Het leek me een soort onzin, maar de techniek van Mike Mentzer, waar hij het principe van maximale belasting belijdt, vond ik meteen leuk.
Gedurende de eerste anderhalve maand trainde ik zonder enige moeite voor mezelf, waardoor ik voldoende rust kreeg tussen de sets. Ik streefde geen speciale resultaten na. Het was gemakkelijk voor mij om te begrijpen dat ik een beginner ben en dat ik deze nieuwe onderneming gewoon voor mezelf moet 'inrijden'. Ik benadruk dat ik geen haast had. Ik heb gelezen dat het belangrijkste voor een bodybuilder is om de juiste vorm van oefening onder de knie te krijgen. Daarom deed hij de oefeningen langzaam, bij wijze van spreken, "met gevoel".
Eigenlijk was ik van plan dit ongeveer 2-2, 5 maanden te doen, omdat dit precies de periode was die werd aangegeven in het handboek van Wider. Na anderhalve maand besloot ik echter arrogant wat genoeg was en ging ik meteen over tot het gesplitste systeem. Ik vond mezelf tenslotte een tamelijk coole kerel.
Het split-systeem is, zoals u weet, de verdeling van lichaamsspieren in twee groepen. Je "swingt" de ene groep tijdens de eerste training en de andere bij de volgende. In deze situatie herstellen de spieren niet een dag, zoals bij drievoudige training, maar 2 dagen. Terwijl u als een beginner met kleine gewichten werkt, is een rustdag voldoende, maar wanneer een verandering van grote gewichten binnen een paar maanden komt, moet u meer rusten.
Dus trainde ik op het split-systeem van de maandag - dinsdag en donderdag - vrijdag. Na anderhalf jaar voelde ik dat ik doorging en dit bedrijf moest worden afgerond. Blijkbaar haastte ik me met een splitsing. Er waren typische tekenen van overwerk: mijn linkeroog begon zelfs te trillen.
Het werd duidelijk dat je terug moet gaan naar 3 eenmalige training. Maar dit betekent niet dat ik de splitsing heb verlaten. Nee, ik trainde nog steeds beide spierhelften afzonderlijk. Maar niet achter elkaar, zoals gebruikelijk is in het traditionele split-schema, maar na een dag. Toen de training de een na de ander ging. het lichaam als geheel had geen tijd om te herstellen, maar de dagen tussen de trainingen waren voldoende. Als gevolg daarvan heb ik elke spier en spiergroep ongeveer 3 keer getraind in een cyclus van 14 dagen.
Zie je, ik heb de gebruikelijke verdeling van training in weken opgegeven. Het feit is dat in die dagen een nieuwsgierig boekje in mijn handen viel, waarin stond dat er geen cyclus van 7 dagen in het menselijk lichaam bestaat. Fysiologische processen verlopen ritmisch met een periode van 3, 12, 14 dagen, maar geen van hen heeft een periode van 7 dagen. Dit deed me denken dat het trainingsschema niet moest worden geleid door de dagen van de week. bijvoorbeeld training op maandag, woensdag of vrijdag. Ik kwam met mijn systeem, dat, zoals ik voelde, het meest geschikt was voor het individuele schema voor het herstel van mijn spieren.
Als onderdeel van het split-programma deed ik 3 oefeningen voor grote spiergroepen en 2 oefeningen voor kleine spieren. De enige uitzondering was quadriceps. Ik heb ze getraind met slechts twee oefeningen: squats met een halter en in de simulator, waarbij je je benen duwt met een platform met een belasting in een hoek van 45 graden. Ik voelde dat onnodige oefeningen te veel van het goede zouden zijn: ik hurkte tenslotte met een zeer zware halter.
Tussen sets rustte ik zoveel als ik nodig had. Ik las dat dit is hoe je je moet ontspannen tussen de basis - tot de "massa" - oefeningen. Ik heb trouwens nooit met iemand gepraat, rustend. Ik bleef volledig gefocust. Ik heb deze regel overgedragen aan bodybuilding van karate.
In tegenstelling tot andere beginnende bodybuilders legde ik niet de nadruk op training . Ik wist al dat spiermassa toeneemt tijdens hersteluren, en niet tijdens het trainen, en daarom probeerde ik zo snel mogelijk te trainen en de kamer te verlaten. Aan het begin van de training had ik me al voorgesteld hoe ik thuis zou zijn en zou beginnen te GROEIEN.
Het dagboek heeft me enorm geholpen om mijn hobby te systematiseren. Wanneer je je gedachten op papier zet, ben je je beter bewust van de stand van zaken. Het wordt gemakkelijker om te leven, onder de voet, alsof er ondersteuning voor orde en organisatie verschijnt.
In mijn dagboek beloofde ik mezelf dat ik de dingen niet zou overhaasten. Gedurende het jaar heb ik geen van de principes van Wider gebruikt, terecht gelovend dat het voor mij te vroeg was om zo'n hightech onder de knie te krijgen. Pas tegen het einde van 12 maanden nam ik het principe van gedwongen herhalingen op in mijn praktijk. Aan het einde van de laatste set van een basisoefening deed ik een of twee herhalingen met de hulp van een partner.
Toen ik aan mijn split begon, was mijn gewicht ongeveer 83 kg en twee jaar later, aan de vooravond van de eerste wedstrijd in mijn leven, woog ik 100 kg! Schat jezelf, is het de moeite waard om deel te nemen aan mijn systeem.
Trouwens, zo bleef ik trainen tot 1986, toen ik het nationale kampioenschap van Groot-Brittannië won en een pas kreeg voor de wereld van professionals.
De eerste vier jaar van opleiding werkte ik in ploegendiensten in de fabriek. Er was geen sprake van zich volledig te wijden aan sport. Het was noodzakelijk om geld te verdienen, en aanzienlijk. Een jaar later kregen mijn vrouw en ik een baby. Het was nodig om voor het gezin te zorgen en bovendien gingen fatsoenlijke "grootmoeders" naar voedsel en allerlei speciale toevoegingen. Maar met de groei van ervaring en kwalificaties, mijn salaris verhoogd, dus uiteindelijk ben ik erin geslaagd om mijn droom te realiseren: overschakelen naar 5 maaltijden per dag.
Van de supplementen kon ik me alleen een multivitamine-complex met mineralen en goedkope melkeiwitten veroorloven. Ik at vitamines bij het ontbijt: ze worden beter opgenomen met voedsel en ik dronk halverwege de dag een eiwitdrankje op de werkplek.
Dus in 1985 kon ik de waarde van mijn dieet verhogen tot 4.000 kilocalorieën, terwijl het in 1983 3.200 kilocalorieën was.
In mijn dieet bestond 30% uit eiwitten, 55% uit koolhydraten en 15% uit vetten.
Als we de belangrijkste momenten van de voeding van de bodybuilder bespreken, moet de belangrijkste plaats natuurlijk worden ingenomen door eiwitten. Je moet minimaal 1, 25 gram eiwit per 1 kg van je gewicht per dag consumeren. Ook bij koolhydraten is alles duidelijk - dit is de energievoorziening van spieren. Wat betreft vet, je kunt niet tot het uiterste gaan en de inname ervan verminderen tot minder dan 15-20 gram, anders heb je problemen met huid en haar. Acne verschijnt op de huid en het haar wordt droog en broos. Bovendien zijn vetten betrokken bij nerveuze activiteit. Als er weinig zijn, treedt nervositeit op en verslechtert de slaap.
Als je denkt dat calorierijke voeding de sleutel is tot spiermassa, dan vergis je je. De spieren van de beginner zijn voldoende 3500 calorieën per dag. Een beginner kan geen echte trainingsintensiteit ontwikkelen en zijn extra calorieën veranderen gemakkelijk in onderhuids vet. Zelfs als je het gevoel hebt dat je te moe bent en niet genoeg kracht hebt, haast je dan niet om de totale calorie-inname te verhogen. Probeer eerst de hoeveelheid koolhydraten in uw dieet te verhogen. En alleen als dit niet helpt, verhoogt u het niveau van eiwitten en vetten.
Ik geloof in één levensprincipe dat de fabriek me heeft geleerd: de sleutel tot betrouwbaarheid is eenvoud . Train gemakkelijker, maak basisbewegingen en succes zal zeker naar je toe komen. Laat uw hoofd niet bezaaien met nieuwe systemen. Vergeet niet dat de meeste van deze systemen zijn ontworpen voor stoffige bodybuilders en nog niet overeenkomen met de adaptieve mogelijkheden van uw lichaam. Vroeg of laat begrijpt een bodybuilder met ervaring zoiets als impotentie, en dan komt de beurt aan zulke krachtige remedies. Nou, je spieren zijn jong en krachtig. Het enige dat u hoeft te doen, is niet de fout te herhalen die een beginner gemeen heeft. Een beginner heeft altijd haast. Omdat hij geen tijd heeft om echt iets uit te zoeken, springt hij nutteloos van het ene complex naar het andere en verandert hij methoden en technieken. Ik verzoek u dringend: ga weg! Luister naar jezelf en je spieren! Het belangrijkste voor u is om echt een goede start te maken, net als bij mij. Als het eenmaal is gelukt, zou het ook voor jou moeten werken!
