Bodybuilding geschiedenis

Sinds de dagen van het Romeinse Rijk en het oude Griekenland genoot een prachtig lichaam met goed ontwikkelde spieren speciale aandacht bij beeldhouwers en schilders. De cultus van fysieke perfectie en een mooi lichaam werd al ondersteund door de bekende oefeningen voor krachttraining om fysieke kracht en spieren te versterken.

Sindsdien is er veel bewijs bewaard gebleven, en niet alleen mythen en legendes die wijzen op de cultus van een gezond lichaam, bevestigd door tal van archeologische vondsten en historische feiten. Op kunstvoorwerpen, zoals beelden, vazen, muurschilderingen van tempelgebouwen, kunt u beelden zien waar mensen trainen met schelpen, die in onze tijd halters en halters zijn geworden. Ze werden "altera" genoemd en werden de prototypes van moderne verzwarende granaten. Deze schalen werden niet alleen gebruikt voor het opbouwen van spiermassa, maar ook voor het genezen en corrigeren van defecten in de ontwikkeling van de wervelkolom, het vormen van een mooie houding en het verbeteren van de algehele gezondheid.

Veel apologen voor atletiek geloven dat zelfs in die oude tijden de basis werd gelegd voor moderne training met verzwarende schelpen. Er zijn bijvoorbeeld boeken die voorbeelden geven van trainingsoefeningen die worden uitgevoerd door Milon Krotonsky (VI eeuw voor Christus), een worstelaar die eerste plaatsen behaalde op de Olympische Spelen. Er is een legende dat deze worstelaar tijdens een trainingssessie een jonge stier schouderde en deze door de arena van het stadion droeg, terwijl de afstand soms meer dan 180 meter bedroeg, en hij deed het dagelijks. Tegelijkertijd nam de belasting dagelijks toe met de groei van de stier, waardoor de kracht en het uithoudingsvermogen van Milon werden vergroot. Toen deze stier volwassen werd, won Milon Krotonsky de titel van de sterkste in Griekenland.

Dit verhaal is meer een mythe dan de realiteit, omdat de helden, de winnaars van de Olympische Spelen, het onderwerp van heldendaden werden, ze werden volgens de legende tot de rang van mythische helden en veroveraars verheven. Voor de verhoging werden legendes en mythen gecomponeerd, waarbij de werkelijkheid werd omgezet in fabelachtige fictie. Milon Krotovsky was een van de eerste helden van die tijd, bijna op het niveau van Hercules. Hij bezit zes Olympische overwinningen. Als jonge man werd hij de winnaar van de Spelen in 540 voor Christus. e. Hij bezit een groot aantal overwinningen, waaronder negen op de Isthmian Games en zeven op Delphi op de Pythian Games. De historicus Pausanias (3e eeuw voor Christus) beweerde dat Milon zelf erin geslaagd was zijn eigen standbeeld naar Altius te brengen. En de historicus Philarch, die tegelijkertijd leefde, beschreef het geval toen Milon een volwassen vierjarige stier overnam, het door het hele stadion droeg, het voor het altaar stak, het in brand kookte en het tegelijkertijd at.

Het is duidelijk dat dergelijke legenden gecreëerd door iemands verbeelding de basis vormden voor de mythe dat Milon het principe van toenemende overbelasting zou hebben uitgevonden. En het gebeurde zo dat volgens de meeste historici van het atletiek Milon de grondlegger werd van moderne trainingssystemen met verzwarende schelpen.

Gewichtheffen wedstrijden in het oude Griekenland, helaas, waren niet opgenomen in de lijst met officiële wedstrijden. Maar toch werden ze regelmatig uitgevoerd met behulp van gewichten in de vorm van ruwe ruwe stenen die concurrerende sterke mannen met één of twee handen over hun hoofd gooiden. Een dergelijke steen is te zien in het Museum van de Olympische Spelen. Het gewicht is meer dan 143 kg en heeft een inscriptie die stelt dat een bepaalde atleet van de IV eeuw voor Christus. e. Bibock slaagde erin hem met één hand achter het hoofd te gooien. Het is moeilijk te geloven, maar donkerder minder. Zo'n steen met zo'n inscriptie bestaat echt. In oude vazen ​​kan men denken aan tekeningen van atleten die stenen gooien en vergelijkbaar zijn met moderne gewichtheffers in die zin dat ze ook zijn omgord met brede riemen. In Griekenland bestonden kogelstootwedstrijden als een onofficiële discipline. De benoeming van het gieten van een gehouwen zware steen diende als een training om het spierstelsel te versterken (zie "Records en mythen over oude olympiaden" door Wojtech Zamarovsky).

Bijzonder opmerkelijk is een kanaal genaamd "Behoud van gezondheid", een van de oudste instructies over een holistisch systeem voor de ontwikkeling van krachtspieren. Het werd geschreven rond de 2e eeuw na Christus. Romeinse arts Galen. Hij stelde een bepaald systeem van oefeningen met gewichten voor de ontwikkeling van spierkracht voor. De handleiding was niet alleen bedoeld voor krijgers en gladiatoren, maar ook voor gewone burgers. Hippocrates en zijn volgelingen noemden ook oefeningen waarbij alters betrokken waren.

Laten we doorgaan naar de middeleeuwen. Deze tijd wordt gekenmerkt door de uitzonderlijke invloed van christelijke ideeën, verbonden in ascese, die aardse vreugden ontkennen. Het is merkwaardig dat de christelijke kerk haar opvattingen over sport en lichamelijke opvoeding nu drastisch heeft veranderd - van het prediken van de ideeën om het lichaam te vernederen tot duizelingwekkende oprichting in de "tempel van God", toen de intensieve bouw van sportfaciliteiten en de registratie van gebedsplaatsen in een sportstijl begon. De eerste theoretici van christelijke ideeën Tertullianus, Cyprianus van Carthago en John Chrysostom waren tegen sport, verwijzend naar de heidense passies van vleselijke bril. Volgens Tertullianus zou iemand die eerbiedig in religie is, moeten weigeren te rennen, een schijf te gooien en abrupte bewegingen te maken (het woord 'hondsdol' was het bijnaam voor dergelijke acties). Hij noemde het dwaasheid. Hij schreef: "Respect voor verlegenheid, je zult niet pronken met de lichamelijke krachten die alleen de ijdelheid dienen van degenen die ze gebruiken, en om degenen tegen wie ze zijn gericht te vernederen." Dit was de essentie van de positie van de christelijke kerk van die tijd voor sport en amusement, waardoor de Olympische Spelen in 344 werden verboden.

Het volgende stadium in de ontwikkeling van de mensheid, feodalisme, werd gekenmerkt door een bijzondere houding ten opzichte van de fysieke cultuur. Ondanks de theorie van de val en zondigheid van het menselijk lichaam, verschijnen er nog steeds spruiten van bemoedigende fysieke oefeningen in de vorm van ridderlijke veldslagen, die de voor de kruistochten noodzakelijke kracht aantoonden. Er is weinig bewijs dat ridders werden getraind met behulp van krachttraining.

En pas aan het einde van de XIX eeuw manifesteerde de belangstelling voor atletische activiteiten zich vrij duidelijk. Deze revival is nauw verbonden met de naam Eugene Sendow (Eugene Sandova), die werd geboren in april 1867 in Kenisberg. Hij werd een superster van fysieke uitmuntendheid aan het begin van de eeuw. Sandov had zulke bijnamen als "tovenaarsposeert", "sterkste man". Hij trad op in het circus, was een jager en demonstreerde zulke geweldige krachttrucs dat hij patronage ontving van verschillende opmerkelijke vooral in Europa. Van de koning van Engeland ontving George V. Sandow de titel van professor in de lichamelijke ontwikkeling.

Zijn slogan aan het begin van de vorige eeuw was "Het leven is een beweging", die de basis vormde van zijn boek met dezelfde naam. Volgens zijn theorie drijft het aangeboren menselijke instinct van gezondheid een persoon om te bewegen, en kunstmatige stopzetting van beweging, een bewuste schending van de natuurwetten leidt tot het feit dat de organen en systemen van een persoon na elkaar falen en vervolgens sterven als gevolg van ziekten, verwondingen en veroudering.

Daarna volgde zijn andere boek in 1903, gepubliceerd in Londen in een grote editie, genaamd Bodybuilding (vertaald uit het Engels - bodybuilding ), waarin het fundamentele principe van bodybuilding werd vastgelegd.

Het Sandov-systeem omvatte oefeningen met halters in de vorm van richtlijnen, terwijl vooral het principe van een geleidelijke toename van de belastingen werd benadrukt. De leer van Sandov speelde een grote rol bij de ontwikkeling van bodybuilding-methoden en moderne concepten van krachttrainingstechnieken.

Toen kwam het systeem van de Franse atleet de Bonnet, heel bekend bij specialisten. Het omvatte 17 oefeningen, waarna het werd aanbevolen om ontspannende oefeningen zonder gewichten te doen, evenals rekoefeningen, wat een onbetwist voordeel van dit systeem was.

De 'verrassende Sando', zoals Florenz Siegfeld hem noemde, die hem als de machtigste persoon ter wereld uitnodigde, demonstreerde zijn verbazingwekkende vaardigheden in Chicago in 1893. Eigen mensen, karren en dieren grootbrengen. Zijn populariteit was echter niet alleen gebaseerd op de superkracht, die Sandov zo gemakkelijk demonstreerde, maar ook op de perfectie van zijn figuur. Toen kende iedereen zijn antropometrische afmetingen: met een hoogte van 174 cm, was zijn gewicht 90 kg, nekomtrek 44 cm, borst 122 cm, taille 80 cm, heupomtrek 66 cm, kuit 44 cm, heupen 107 cm, armen (met gespannen biceps) - 44 cm.

Het enorme succes van de prestaties van de atleet Sandrov leidde tot een ongekende toename van interesse in verschillende gymnastiekapparaten, waardoor ze thuis konden worden gebruikt.

In de nasleep van commercieel belang verschenen zeepbellen in de vorm van 'professoren' uit de atletiek. Zo bood een dergelijke 'professor' van lichamelijke opvoeding volgens tijdgenoten een apparaat aan dat in feite een stapel schroot was. Het was zoiets als een wijzerplaat met een pijl die met de inspanning mee beweegt. Het was noodzakelijk om de houten plank te verplaatsen door kracht uit te oefenen om verschillende veren te verplaatsen. Ooggetuigen die het op zichzelf testten, legden zo'n training uit als een poging zichzelf op te tillen aan de veters van hun eigen schoenen.

Een ander grappig projectiel was de uitvinding van een andere "professor" in de vorm van een apparaat bestaande uit een plank met vijf veren met bouten. Het was noodzakelijk om op het bord te staan ​​en op verschillende veren te drukken om specifieke spieren te ontwikkelen. De bijbehorende tabel gaf duidelijk het "trainingssysteem" weer. De meningen in de toenmalige pers waren uiterst negatief, velen geloofden dat het enige voordeel van deze shell de handleiding was, wat handig was om gaten in het behang te steken.

Ze waren bevestigd aan een speciale haak die in de muur was gedreven. Het was noodzakelijk om aan de veren te trekken, terwijl je verschillende poses aannam. De lessen gingen door totdat de haak uit de muur vloog en de student op het hoofd sloeg.

Geavanceerde techniek dommelde niet in, en hier kwam het Breitbart-systeem, dat een hoefijzer en een hefboom gebruikte om kracht te ontwikkelen in de vorm van een ijzeren stang, aan het einde waarvan verschillende metalen staven werden bevestigd. De belangstelling voor een dergelijk gebouw werd aangewakkerd door de populariteit van de onvermoeibare Sandow, die een gezonde levensstijl populair maakte met nieuwe soorten sportartikelen en door de publicatie van boeken en tijdschriften.

Het was Sandov die de eerste was op het gebied van bodybuilding, die de ontwikkeling van de cijfers van verschillende atleten bevorderde. De winnaars kregen een gouden beeldje 'Eugene Sandow'. Een onverwachte dood vond Sandov in goede vorm - hij stierf in 1925 bij een auto-ongeluk. Maar zijn werk ging door en de concurrentie in de schoonheid van het atletische lichaam stopte niet, maar werd traditioneel.

Een heilige plaats bestaat niet leeg, en de bekendheid van Sandow werd geërfd door Bernard MacFadden, die het eerste Amerikaanse tijdschrift oprichtte ter bevordering van bodybuilding, "Physical Culture". Op zijn initiatief werd in Amerika een sportwedstrijd voor mannen gehouden, waar El Trelor de winnaar werd. Hij ontving een prijs voor een grote som geld en de titel van de mooiste man van Amerika.

De eerste wedstrijd voor atleten werd in 1922 in Londen gehouden, beroemd om zijn sportieve heren. De titel van de beste bodybuilder werd in 1922 geketend door Angelo Siciliano,

De populariteit van deze sport zakte op de een of andere manier stilletjes weg en werd leuker tot de Tweede Wereldoorlog de Amerikanen schudde, en ze realiseerden zich dat, net als bodybuilding zelf, andere sporten erg belangrijk en gewoon noodzakelijk zijn.

De eerste Mr. America-titels werden gehouden in 1939. Die deelnemers hadden nog steeds weinig gelijkenis met moderne bodybuilders, hoewel ze na verloop van tijd meer aandacht gingen besteden aan de evenredigheid van het atletische lichaam. Training met verzwarende schelpen veranderde de vorm van het figuur aanzienlijk en er werd steeds meer rekening gehouden met de lichaamsafmetingen.

In Amerika werden in 1940 verschillende wedstrijden gehouden, die in veel opzichten al op moderne leken. Ze werden georganiseerd door de US Amateur Athletic Union. John Greamer werd de winnaar met de titel "Mr. America." Dit was een atleet die speciale aandacht besteedde aan krachttraining. Andere concurrenten namen zijn trainingssysteem over, waardoor krachttraining de belangrijkste techniek werd voor de ontwikkeling van een atletisch figuur.

En toch was bodybuilding als sport in die jaren veertig nog niet zo bekend. Maar toen verscheen er een kampioen, op wie het grote publiek de aandacht vestigde. Ze werden Stv Reeves. Hij begeerde de titels "Mr. America" ​​en "Mr. Universe." Zijn populariteit werd bekend na deelname aan de films "Baghdad Thief" "Hercules" en enkele anderen. Zijn imago was een sterke stimulans voor de ontwikkeling van een van de meest winstgevende sporten en de ontwikkeling van bodybuilding over de hele wereld. De eenvoud en toegankelijkheid van deze sport heeft bodybuilding brede populariteit onder de bevolking gewonnen, die elk jaar is toegenomen dankzij de beelden van kampioenen.

In 1945, in de staat New York, in de stad Rochester, werd een sportschool geopend door een van de grondleggers van de moderne bodybuilding, Vic Tenny. Je kunt je ook de namen herinneren van de eerste bodybuilders Bob Hoffman, evenals Joe Gold, de eigenaar van de Gold gym, Ben en Joe uit Canada, die de International Federation of Bodybuilding hebben opgericht. Deze zakenmensen-atleten openden hun ondernemingen voor de productie van sportuitrusting en uitrusting voor training. Vervolgens hadden ze onderzoekscentra en scholen die bodybuilding leerden. Ze hebben veel speciale literatuur, tijdschriften, studies gepubliceerd, veel bodybuilding-scholen geopend die deze sport over de hele wereld promoten.

In de jaren 1950 en 1950 begonnen verschillende bodybuilding-trends te worden bepaald, op basis van verschillende training en bijbehorende lichaamsvormen en sterke punten. Naast gewichtheffen, dat een aparte sport is geworden, waarbij het maximale gewicht in drie bewegingen (schokken, drukken en bankdrukken) moest worden opgetild waarvoor speciale prestatietechnieken nodig zijn, zijn twee verschillende sportdisciplines met verschillende trainingssystemen gescheiden - dit is bodybuilding, bodybuilding zelf, en powerlifting of powerlifting.

Powerlifting ("power" - "power" en "lifting" - "lifting") spreekt van gewichtheffen - dit zijn drie oefeningen: bankdrukken, squat, tillen met een halter op de schouders en tractie met gewicht. De richting van bodybuilding ("body" - "body" en "building" - "construction") is bedoeld om een ​​mooi, harmonieus en sterk lichaam te creëren.

De geschiedenis van de oprichting van de International Federation of Bodybuilding is vrij ingewikkeld. De International Weightlifting Federation (IFB) van 1946, die werd opgericht in 1920, begon het proces van scheiding in de International Federation of Bodybuilding en de International Weightlifting Federation. Maar in 1949 werd de bodybuilding-federatie opnieuw onderdeel van de International Weightlifting Federation, en pas in 1968 werd de bodybuilding-federatie volledig onafhankelijk en heette de International Bodybuilding Federation (IFBB), wiens hoofdkantoor zich in Montreal bevond. Het hoofd van de federatie (IFBB) in 1946 was Ben Vader. Tegenwoordig omvat de IFBB-organisatie 170 landen over de hele wereld.

Naast de International Bodybuilding Federation (IFBB) zijn er ook rationele en wereldwijde bodybuilding-verenigingen. Ze hebben hun eigen evenementen in de vorm van kampioenschappen, wedstrijden voor de titel "Miss en Mr. Olympia." Deze verenigingen staan ​​deelname aan de individuele competitie toe en er is geen dopingcontrole op hen, in tegenstelling tot internationale regels.

In 1966 werd op initiatief van Joe Vader een wedstrijd georganiseerd, waarbij de beste atleten elkaar ontmoetten. De eerste gelukkige was Lary Scott, waarna een nieuw aftellen in de geschiedenis van bodybuilding begon, omdat deze wedstrijden de meest prestigieuze en meest populaire ter wereld zijn geworden.

In de jaren 60 ontving bodybuilding een nieuwe bodybuilding-ster - Arnold Schwarzenegger, die een uitstekende carrière maakte in zowel sport, film en het politieke leven van Amerika. Hij werd beroemd dankzij talloze overwinningen in wedstrijden en zijn rollen in actiefilms. Onder president George W. Bush was hij voorzitter van de presidentiële raad voor lichamelijke opvoeding en sport. Arnold Schwarzenegger is momenteel een senator in Californië.

In de jaren 50 publiceerde Joe Vader een artikel waarin enkele voorspellingen waren gedaan. Hij schreef dat het tempo van het moderne leven de groei van lichamelijke en geestelijke ziekten zal veroorzaken, en de mensheid zal worden gedwongen om het belang van systematische fysieke oefeningen te erkennen die kracht zullen geven in de strijd tegen de industriële wereld. Een van de fundamentele principes van bodybuilding is de kunst van het herstel, waarvan de waarde gestaag zal toenemen tegen de achtergrond van een toename van dagelijkse activiteiten. Мир поймет, насколько необходимо развитие мышц, чтобы в нем устоять, и культуризм будет распространяться, как он писал, «со скоростью урагана». Принципы культуризма станут принципами правильного образа жизни: регулярность тренировок, правильное питание и восстановление сил. Джо Вейн предсказывал в этой статье монополистическую роль культуризма в мире спорта, когда культуризм станет необходимой предпосылкой для участия в любом спортивном состязании. Только те, кто будет заниматься культуризмом, будут в состоянии вести полноценную и счастливую жизнь. Заключил автор свою статью убежденными строками о том, что человеческая цивилизация получит определяющую силу в своем развитии в виде культуризма, и это станет средством ее спасения.

В то время подобные высказывания казались всего лишь напыщенным преувеличением даже для самих культуристов, однако сегодня все эти предсказания обрели актуальность.

Согласно исследованиям было установлено, что культуризм является превосходным профилактическим средством против следующих болезней: дефицита кровотока; остеопороза (повышают прочность костей), артритов (улучшают подвижность суставов); психических заболеваний за счет снятия стрессового напряжения; заболеваний сердечнососудистой системы; диабета и импотенции. Спортивные занятия могут предотвратить потерю мышечной массы за счет стимуляции мышц; они способствуют сохранению иммунной системы благодаря устойчивости к стрессам; помогают избавиться от неблагоприятных последствий родов, снижают жировую массу и, тем самым, снижают риск раковых заболеваний.

В наши дни культуризм занимает почетное место среди всех видов спорта. На индустрию культуризма работают исследовательские коллективы и целые отрасли промышленности. Этот вид спорта пропагандируется многочисленными изданиями и публикациями научных изысканий. Во всем мире работает огромное множество специальных спортивных учреждений. Разнообразные красочные шоу с участием культуристов пользуются неизменной популярностью среди широких масс населений.

Уникальность культуризма состоит в том, что он позволяет гармонично и комплексно развивать все тело, а не отдельные группы мышц как в других видах спорта. Из арсенала бодибилдинга спортсмены по другим видам спорта берут множество упражнений для развития тех или иных мышц тела. Еще одним преимуществом этого вида спорта является то, что им могут заниматься люди любого возраста и пола. Этот вид спорта в состоянии решить множество проблем физического, психического и душевного характера. Упражнения культуризма направлены не только на улучшение фигуры, они делают нас физически сильнее и выносливее, уравновешивают состояние духа, придают уверенность и спокойствие, меняют характер и даже взгляды на жизнь.